4بهمن! نمیدونم شاید باید خیلی شوکه می شدم ولی تا الان فقط سعی کردم شوکه بشم! شاید هنوز باور نکردم! شاید من قبول کردم که همه این ها از روی کج و کاستی های خودم بوده و حتی نمیخوام درصدی به کسی دیگه نسبت پیدا کنه!
به هرچیزی جز چیزی که دیشب گذشت میتونستم فکر بکنم میتونستم پیش بینی بکنم ولی داده ای رو الان دارم که باعث شده چشمم رو بروی همه ی چیزهایی که از قبل دارم ببندم. حالا درست اینجا، جایی که هیچ فرمولی برای حل مشکلمون ندارم! حالا درست جایی که انگار همه چیز رو میدونم، سخت ترین تصمیمون رو باید بگیریم! شاید! شاید هم نیازی به تصمیم نباشه! شاید پیش بریم و پیش بریم و پیش بریم، شاید چیزی که من میخواستم شد شاید هم چیزی که اون میخواست!
اصلا شاید به چیزی متعادلی از چیزهایی که میخواییم!!
چیزی که میدونم اینه، میخوام محکم بغلش کنم و کنار خودم نگهش دارم کاملا خودخواهانه، دوست دارم داشته باشمش، دوست دارم دوست داشتنش رو، من دوستش دارم دوست ندارم ازم دور شه و برای این همه غمگینم.
دوباره تو موقععیتی مشابه، تصمیم گیری به پای تو، تو برای من دوست داشتنی تر از هر چیزی هستی که تا الان درک کردم، تو درون من بذری کاشتی که من هر کاری کردم بخشکه بیشتر پا گرفت، شاخه های وجودت منو پاگیر این درخت کرده، من همه ی این میوه های رسیده نرسیده کال یا کرم خورده این درخت رو دوست دارم من بچه گانه به شاخ و برگت نیاز دارم که در آغوشم بگیره، کاش میتونستم چیزی رو هستم با کلمه ها بگم کاش بلد بود کاش تو اینجا بودی کاش تو اینجا می موندی
با همه ی وجودم، از اعماق وجودم، از جایی که تنها تو تونستی لمسش کنی دوستت دارم
درباره این سایت